Danny Dogger

Kunstenaar Danny Dogger (1979) is vanaf zijn vroege kinderjaren bezig met tekenen. Als volledig autodidact heeft hij na jaren van experimenteren de herkenbare en tevens authentieke Dogger-stijl weten te creëren.

In 2002 is hij begonnen met het uitwerken van deze stijl op doek. Met een ver doorgevoerde abstractie wordt slechts weergegeven wat noodzakelijk is. Expressie en ‘less is more’ staan binnen die filosofie centraal. Door het gebruik van primaire kleuren en zwarte basislijnen krijgen de mens- en dierfiguren een krachtige maar bovenal heldere uitstraling. Hierbij speelt suggestie van de kunstenaar en interpretatie van de kijker een wezenlijke rol.

Zelf spreekt hij het liefst over zijn werk als kunst met een kleine ‘k’. Binnen dit abstracte werkkader staat de grote knipoog centraal. Fantasie en perfecte harmonie zijn uitgangspunten waarmee hij zijn ervaringen vormgeeft, dat is wat hij wil delen met de kijker.

Door spreekwoorden en gezegdes als thema of titel te gebruiken wordt het suggestieve karakter van het werk benadrukt. Het uitgangspunt van deze beeldtaal is spreken met minimale middelen.

Wanneer de boodschap minder positief is weet hij met zijn unieke stijl een eigen draai te geven aan het thema van het betreffende schilderij. Hierdoor wordt benadrukt dat negatieve aspecten van het leven positief bekeken kunnen worden. De schilderijen bieden daarmee een gevoel dat kan worden omschreven als ‘tijdloos geluk’. Dit is voor velen herkenbaar omdat het een afspiegeling is van ervaringen en emoties uit het dagelijks leven van mensen.

Zijn schilderijen zijn ook regelmatig in het land te bezichtigen. In die realiteit komen de schoonheid, kracht en eenvoud van Danny zijn werk volledig tot hun recht.